İsa bütün kent ve köyleri dolaşarak havralarda öğretiyor, göksel egemenliğin Müjdesi’ni duyuruyor, her hastalığı, her illeti iyileştiriyordu. Kalabalıkları görünce onlara acıdı. Çünkü çobansız koyunlar gibi şaşkın ve perişandılar. (Mat. 9:35-36)
Ağabeyim beş ay kanserle mücadele ettikten sonra daha yeni vefat etmişti. Ailemiz onun bakımevindeki yatağının etrafında toplandığı zaman Kutsal Kitap’ı çıkarıp 23. Mezmur’u okumaya hazırlanıyordum. Tam o anda hastanenin din görevlisi odaya girdi, teselli diledi ve 23. Mezmur’u okudu. O çıktıktan kısa bir süre sonra danışman pastör odaya girdi, bizimle birlikte ağladı ve 23. Mezmur’u okudu. O ayrıldıktan bir süre sonra baş pastör odaya girdi, acımızı paylaştı ve 23. Mezmur’u okudu.
Keder günlerinde 23. Mezmur’dan daha çok okunan bir metin var mıdır? Keder ve kayıp, acı ve ıstırap, çobansız koyunlar gibi hissetmemize neden olur. Ölüm gölgesi vadisinden geçerken, güven veren, teselli eden şu sözlere ihtiyaç duyarız: “Rab çobanımdır; eksiğim olmaz” (Mez. 23:1).
İsa Mesih, Şifa Verendir
İsa, Matta 9’da 1) bir felçliyi iyileştirdi, 2) dışlanmış bir vergi görevlisini kendisini takip etmesi için çağırdı, 3) Yair’in kızını diriltti, 4) giysisinin eteğine dokunan kadını iyileştirdi, 5) iki körün gözlerini açtı ve 6) cinli bir adama şifa verdi. Bu bağlamda okuyoruz ki İsa, “bütün kent ve köyleri dolaşarak havralarda öğretiyor, göksel egemenliğin Müjdesi’ni duyuruyor, her hastalığı, her illeti iyileştiriyordu” (Mat. 9:35).
Müjde ve şifa arasında esas bir bağlantı vardır. İsa’nın şifa mucizeleri, O’nun vaat edilen Mesih olduğunu doğruluyordu. Ama bundan daha fazlası var. Müjde’de, Yaratıcı-Kral kendi egemenliğini ele geçirerek her şeyi olması gerektiği gibi düzene koyuyor, selameti, esenliği, sağlığı, sağlamlığı ve kutsallığı geri getiriyordu.
Matta 10’daki olayı Luka 9’la karşılaştırın.
İsa on iki öğrencisini yanına çağırıp onlara kötü ruhlar üzerinde yetki verdi. Böylece kötü ruhları kovacak, her hastalığı, her illeti iyileştireceklerdi. (Mat. 10:1)
İsa, Onikiler’i yanına çağırıp onlara bütün cinler üzerinde ve hastalıkları iyileştirmek için güç ve yetki verdi. Sonra onları Tanrı’nın Egemenliği’ni duyurmaya ve hastalara şifa vermeye gönderdi. (Luk. 9:1–2)
Çoban-Kral geldiği zaman, hasta koyunlar iyileşir. Nihai olarak, en son gün her şey şifa bulacaktır. Bugün şifa bazen fizikseldir ya da koşullara bağlıdır ama daima ruhsal olabilir. Bizler Çoban-Kral’a sarıldıkça, yüreklerimiz şifa bulur.
İsa uzaklardan yöneten ilgisiz bir kral olarak değil, yumuşak, ilgili, şefkatli Çoban-Kral olarak hayatlarımıza ve yaralarımıza dahil olur. “Kalabalıkları görünce onlara acıdı. Çünkü çobansız koyunlar gibi şaşkın ve
perişandılar” (Mat.9:36). Müjde’yle İsa’nın acı çeken ve zarar görmüş olan insanlara yönelik şefkati arasında esas bir bağlantı vardır. Bugün kendinizi çaresiz ve yılmış hissediyor musunuz? Şefkatli Çoban-Kralınız’a koşun. Çobansız bir koyun değilsiniz!
Düşünün: Şeytan, kederinizde şöyle fısıldar: “Sen yapayalnızsın! Çobansız bir koyunsun!” Matta 9:35-36 ve İsa’nın şefkatli Çoban-Kral oluşu üzerinde derin düşünerek Şeytan’ın yalanlarına karşı durun.
Düşünün: Mezmur 23:1’in sözleri bugün sizi nasıl teselli ediyor? “Rab çobanımdır; eksiğim olmaz.”
Harekete Geçin: Mezmur 23:1-6’yı kendi sözlerinizle kaleme alın.
Yazar: BOB KELLEMEN