Bütün bunlar sizin yararınızadır. Böylelikle Tanrı’nın lütfu çoğalıp daha çok insana ulaştıkça, Tanrı’nın yüceliği için şükran da artsın. (2. Korintliler 4:15)
Tanrı’ya şükran, sevinç dolu bir duygudur. O’nun lütfuna duyduğumuz sevinç dolu bir borcumuz vardır. Dolayısıyla, aslında bir anlamda şükran duygusu içerisinde dahi, bundan fayda görenler bizleriz. Ancak doğası gereği şükran, sunulduğu kişiyi yüceltir. Minnet duyduğumuzda, kendi ihtiyacımızı ve Tanrı’nın iyiliğini, doluluğunu ve görkeminin zenginliklerini de görüp onaylamış oluruz.
Nasıl bir restoranda kendimi alçaltıp garsona “Teşekkürler” diyor ve bu şekilde garsonu yüceltmiş oluyorsam, aynı şekilde Tanrı’ya şükran duyduğumda da kendimi alçaltıp O’nu yüceltmiş oluyorum. Elbette aradaki farksa, benim Tanrı karşısında lütfu için bitmek bilmez bir borca sahip olmam ve O’nun benim için yaptığı her şeyin karşılıksız ve hak edilmemiş olmasıdır.
Ancak önemli nokta şu ki şükran, sunulduğu kişiyi yüceltir. Tanrı’yı yüceltir. Pavlus’un da gösterdiği her emekteki nihai amacı budur. Evet, kilise için –onun iyiliği için– emek vermektedir. Ancak kilise en yüce hedef değildir. Tekrar dinleyin: “Bütün bunlar sizin yararınızadır. Böylelikle Tanrı’nın lütfu çoğalıp daha çok insana ulaştıkça, Tanrı’nın yüceliği için şükran da artsın.” “Bütün bunlar sizin yararınıza – Tanrı’nın yüceliği için!”
Müjde’nin mükemmel yanı, bizden Tanrı’nın yüceliği için talep ettiği karşılığın, yine en doğal ve en sevinç dolu karşılık olması, yani lütfa duyulan şükran olmasıdır. Tanrı’nın verirken sergilediği her şeyi sağlayan görkemi ve bizim de alırken gösterdiğimiz alçakgönüllü memnuniyet, birbirini dışarıda bırakan şeyler değildir. Sevinç dolu şükran, Tanrı’yı yüceltir.
Tanrı’yı lütfu için yücelten bir yaşamla derin memnuniyet dolu bir yaşam, aynı yaşamdır. İkisini bir yapan şeyse şükrandır.
Yazar: JOHN PIPER
Bu makaleyi sesli olarak buradan dinleyebilirsiniz.
