“Tanrı için her şey mümkündür.” (Markos 10:27)
Here şeye egemen lütuf, Hristiyan Hedonist için yaşam pınarıdır. Çünkü Hristiyan Hedonist’in en çok sevdiği deneyim, Tanrı’nın bu egemen lütfunun onu doldurması ve başkalarının iyiliği için ondan dışarı taşmasıdır.
Hristiyan Hedonist Müjde hizmetkârları, “ben değil, Tanrı’nın bende olan lütfu” deneyimini severler (1. Korintliler 15:10). Kendi Müjde emeklerinin meyvesinin tümüyle Tanrı’da olduğu gerçeğinden zevk alırlar (1. Korintliler 3:7; Romalılar 11:36).
Efendileri onlara, “Bensiz hiçbir şey yapamazsınız” dediğinde (Yuhanna 15:5), hissettikleri tek şey mutluluktur. Tanrı’nın yeni yaratılışın o taşınması imkânsız olan yükünü onların omuzlarından alıp kendi omuzlarına yüklediği gerçeğiyle birlikte, sevinçle zıplayan kuzular gibi coşarlar. Gönülsüzlük etmeksizin şöyle derler: “Herhangi bir şeyi kendi başarımız olarak saymaya yeterliyiz demek istemiyorum; bizi yeterli kılan Tanrı’dır” (2. Korintliler 3:5).
Tatil için hizmetten evlerine geri döndüklerinde, onlara kiliselere şunu söylemekten daha çok sevinç veren bir şey yoktur: “Ulusların söz dinlemesi için Mesih’in benim aracılığımla yaptıklarından başka şeyden söz etmeye cesaret edemem” (Romalılar 15:18).
“Tanrı için her şey mümkündür!” Bu sözler onlara bir yandan umut, bir yandansa alçakgönüllülük sağlar. Bu sözler umutsuzluğa ve gurura karşı ilaçtır. Dolayısıyla, Müjde hizmetkârı için mükemmel olan ilaçtır.
Yazar: JOHN PIPER
Bu makaleyi sesli olarak buradan dinleyebilirsiniz.
