“Bunları size, sevincim sizde olsun ve sevinciniz tamamlansın diye söyledim.” (Yuhanna 15:11)
Tanrı mutlak anlamda egemendir.
“Bizim Tanrımız göklerdedir; ne isterse yapar” (Mezmurlar 115:3).
Bu yüzden de, hayal kırıklığına uğramaz. Elinin işlerine baktığında, her şeyin bir mozaik gibi olan kurtuluş tarihindeki özel bir renk olduğunu gördüğünde, sevinç duyar. O, sarsılmaz mutluluğa sahip bir Tanrı’dır.
Mutluluğunun temelinde kendisinde bulduğu zevk yatmaktadır. Yaratılıştan önce, hoşnut olduğu sevgili Oğlu’nda bulunan kendi görkeminin suretinde sevinç buluyordu (Matta 3:17). Sonrasındaysa Tanrı’nın sevinci, yaratılış ve kurtuluş işleriyle “halka açıldı.”
Bu işler Tanrı’nın yüreğini hoşnut etmektedir çünkü O’nun görkemini yansıtmaktadırlar. Gökler Tanrı’nın görkemini açıklamaktadır (Mezmurlar 19:1). “RAB’bin görkemi sonsuza dek sürsün! Sevinsin RAB yaptıklarıyla!” (Mezmurlar 104:31). O, yaptığı her şeyi bu görkemi korumak ve sergilemek için yapmaktadır çünkü ruhu bununla sevinç bulmaktadır.
Tanrı’nın tüm yaptıkları, kurtardığı halkının övgüleriyle sonuçlanır. “Övgüler sunun O’na güçlü işleri için! Övgüler sunun O’na eşsiz büyüklüğüne yaraşır biçimde!” (Mezmurlar 150:2). Mutluluğunun doruk noktası, kendi yüceliğinin kutsalların övgülerinde yankılanmasından duyduğu zevktir. “Ne atın gücünden zevk alır, ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır. RAB kendisinden korkanlardan, sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır” (Mezmurlar 147:10-11).
Ancak övgümüz yalnızca Tanrı’nın kendi harikalığının bir yankısı olarak duyduğu bir zevk değildir; aynı zamanda bizim de sevincimizin doruğudur. O’nu övmek, Tanrı’nın yüceliğini görmekten ve tatmaktan aldığımız sevincin tamamlanmasıdır.
Bu nedenle, Tanrı’nın bizde övgü araması ve bizim de O’nda zevk aramamız, aslında aynı arayıştır. Mesih’teki Tanrı lütfunun görkem Müjdesi’nin o yüce sonucu işte budur!
Yazar: JOHN PIPER
Bu makaleyi sesli olarak buradan dinleyebilirsiniz.
