“Sonra İsa öğrencileriyle birlikte Getsemani denen yere geldi. Öğrencilerine, …dedi… ‘Burada kalın, benimle birlikte uyanık durun.’ ” (Matta 26:36, 38)
Mesih’in Getsemani bahçesindeki ıstırabını hiçbir zaman tam olarak anlayamayız, ama en azından yanlış anlamayalım. Bu ıstırap günahla yüz yüze kalan Tanrı’yla insanın tek bir kişide çektiği acıydı. Kişisel deneyimlerimiz aracılığıyla Getsemani ile ilgili bir şey öğrenemeyiz. Getsemani ve Golgota tamamen benzersiz bir şeyi temsil eder – Getsemani ve Golgota bizim yaşam geçidimizdir.
İsa’nın Getsemani’deki ıstırabı, çarmıh üzerinde öleceği için değildi. Aslında ölmek için geldiğini üstüne basa basa söylemişti. O’nun amacı bu zorluğu İnsanoğlu olarak değil, Tanrı Oğlu olarak aşmaktı – böylece Şeytan O’na dokunamayacaktı. Fakat Şeytan’ın saldırı planı, Rabbimiz’in bizim için sürdürdüğü bu mücadeleyi yalnızca İnsanoğlu olarak aşmasıydı. Eğer İsa böyle yapmış olsaydı bugün bizim Kurtarıcımız olmazdı (bkz. İbraniler 9:11-15). İsa’nın Getsemani ıstırabını çöldeki denenmesi ışığında okuyunuz – “İblis… bir süre için O’nun yanından ayrıldı” (Luka 4:13). Şeytan bu sefer de Getsemani’de ortaya çıktı ve bir kez daha yenildi. Şeytan’ın Rabbimiz’e İnsanoğlu olarak son saldırısı Getsemani’de oldu.
Getsemani’deki ıstırap, dünyanın Kurtarıcısı olmadaki son aşamayı tamamlayan Tanrı Oğlu’nun ıstırabıydı. Tanrı’nın oğulları olabilmemiz için ödenmesi gereken bütün bedeller ortaya serilmek üzere perde açıldı. O’nun ıstırabı kurtuluşumuzun gerçekleşmesi için temel bir noktaydı. Mesih’in Çarmıhı İnsanoğlu için bir zaferdi. Çarmıh Rabbimiz’in sadece zafer kazandığının değil, tüm insan soyunun kurtuluşu için zafer kazandığının işaretidir. Çünkü insan soyunun Tanrı’ya ulaşma yolu İnsanoğlu’nun çektiği acılarla gerçekleşmiştir.
Yazar: OSWALD CHAMBERS
Bu makaleyi sesli olarak buradan dinleyebilirsiniz.
