”Günahlarımızı çarmıhta kendi bedeninde yüklendi…” (1.Petrus 2:24)
Mesih’in Çarmıh’ı, Tanrı yargısının günah üzerine dökülmesi gerçeğidir. Şehitlik düşünüşünü asla Mesih’in Çarmıh’ı ile yan yana getirmeyin. Çarmıh kazanılabilecek en büyük zaferdi ve cehennemin temellerini bile sarstı. Ne güneş altında ne de sonsuzlukta İsa Mesih’in çarmıhta başardığından daha kesin ve gerçek bir şey yoktur. Bu, tüm insan soyunun Tanrı’yla olması gerektiği gibi bir ilişki kurmasını mümkün kılmıştır. Kefaretiyle herkesin Tanrı’yla bir paylaşımının olmasının yolunu açmıştır.
Çarmıh, İsa’nın başına tesadüfen gelmiş bir şey değildir – İsa yeryüzüne ölmek için geldi; çarmıh O’nun geliş amacıydı. İsa, “…dünya kurulalı beri boğazlanmış Kuzu…”dur (Vahiy 13:8). Çarmıh olmadan Mesih’in beden almış olmasının hiçbir anlamı yoktur. “…bedende göründü…” ile “Tanrı… Mesih’i bizim için günah sunusu yaptı” ayrımını fark edelim (1.Timoteos 3:16; 2.Korintliler 5:21). İsa’nın beden alma amacı kefaretti. Tanrı kendisi için bir başarı kazanmak uğruna değil, günahı kaldırmak için beden aldı. Çarmıh, zamanın ve sonsuzluğun merkezinde duran temel olaydır ve hem zamanın hem de sonsuzluğun tüm sorunlarının yanıtıdır.
Çarmıh sıradan bir insanın çarmıhı değildir, Tanrı’nın Çarmıhı’dır ve insan deneyimiyle asla tam olarak anlaşılamaz. Çarmıh, Tanrı’nın kendi doğasını açıklamasıdır. Herhangi bir bireyin Tanrı’yla bir olmak için geçeceği kapıdır. Ancak sağa sola baka baka geçeceğimiz bir kapı değildir; onda bulunan yaşamda kalacağımız bir kapıdır.
Kurtuluşun kalbi Mesih’in Çarmıhı’dır. Kurtuluşu almanın bu kadar kolay oluşunun sebebi Tanrı için çok pahalıya mal olmuş olmasıdır. Tanrı’yla günahlı insanın inanılmaz bir çarpışmayla birleştiği ve yaşam yolunun açıldığı yer çarmıhtır. Fakat birleşmenin acısının ve masraflarının hepsini Tanrı’nın yüreği yüklenmiştir.
Yazar: OSWALD CHAMBERS
Bu makaleyi sesli olarak buradan dinleyebilirsiniz.