Bilge kişi korktuğu için kötülükten uzaklaşır; akılsızsa büyüklük taslayıp kendine güvenir. Çabuk öfkelenen ahmakça davranır; düzenbazdan herkes nefret eder. (Özd. 14:16–17) Geç öfkelenen akıllıdır; çabuk sinirlenen ahmaklığını gösterir. Huzurlu yürek bedenin yaşam kaynağıdır; hırs ise insanı için için yer bitirir. (Özd. 14:29–30) Ayna bizim iyi ya da kötü neye benzediğimizi gösterir. Gördüklerimiz- den hoşlanmayabiliriz ama…

Kutsal Ruh’un yönetiminde yaşayın. O zaman benliğin tutkularını asla yerine getirmezsiniz. Çünkü benlik Ruh’a, Ruh da benliğe aykırı olanı arzular. Bunlar birbirine karşıttır; sonuç olarak, istediğinizi yapamıyorsunuz. … Benliğin işleri bellidir. Bunlar fuhuş, pislik, sefahat, putperestlik, büyücülük, düşmanlık, çekişme, kıskançlık, öfke, bencil tutkular, ayrılıklar, bölünmeler, çekememezlik, sarhoşluk, çılgın eğlenceler ve benzeri şeylerdir. (Gal. 5:16–17, 19–21)…

Bunun için Tanrı’ya bağımlı olun. İblis’e karşı direnin, sizden kaçacaktır. Tanrı’ya yaklaşın, O da size yaklaşacaktır. Ey günahkârlar, ellerinizi günahtan temizleyin. Ey kararsızlar, yüreklerinizi paklayın. Kederlenin, yas tutup ağlayın. Gülüşünüz yasa, sevinciniz üzüntüye dönüşsün. Rab’bin önünde kendinizi alçaltın, sizi yüceltecektir. (Yak. 4:7–10) Bugün Yakup 4 üzerindeki derin düşünme serimizi tamamlıyoruz. Dün Tanrı’nın kendilerini alçaltanlara ve…

Kardeşlerim, birbirinizi yermeyin. Kardeşini yeren ya da yargılayan kişi, Yasa’yı yermiş ve yargılamış olur. Yasa’yı yargılarsan, Yasa’nın uygulayıcısı değil, yargılayıcısı olursun. Oysa tek Yasa koyucu, tek Yargıç vardır; kurtarmaya da mahvetmeye de gücü yeten O’dur. Ya komşusunu yargılayan sen, kim oluyorsun? (Yak. 4:11–12) Bugünkü metin, günahlı öfke hakkında keskin ve düşündürücü bir gerçeği açıklıyor: Özellikle…

Aranızdaki kavgaların, çekişmelerin kaynağı nedir? Bedeninizin üyelerinde savaşan tutkularınız değil mi? Bir şey arzu ediyor, elde edemeyince adam öldürüyorsunuz. Kıskanıyorsunuz, isteğinize erişemeyince çekişip kavga ediyorsunuz. Elde edemiyorsunuz, çünkü Tanrı’dan dilemiyorsunuz. Dilediğiniz zaman da dileğinize kavuşamıyorsunuz. Çünkü kötü amaçla, tutkularınız uğruna kullanmak için diliyorsunuz. (Yak. 4:1–3) Bir kez daha Yakup 4:1-2’ye dönüyoruz ve bu kez 3….

Aranızdaki kavgaların, çekişmelerin kaynağı nedir? Bedeninizin üyelerinde savaşan tutkularınız değil mi? Bir şey arzu ediyor, elde edemeyince adam öldürüyorsunuz. Kıskanıyorsunuz, isteğinize erişemeyince çekişip kavga ediyorsunuz. Elde edemiyorsunuz, çünkü Tanrı’dan dilemiyorsunuz. (Yak. 4:1–2) Öfke ve çatışma yaratan günahlı tutkularımızı daha derinlemesine incelemek için Yakup 4’ün ilk iki ayetine dönüyoruz. Dün gördüğümüz gibi, istediğimizi elde edemeyince öfkeleniyoruz….

Aranızdaki kavgaların, çekişmelerin kaynağı nedir? Bedeninizin üyelerinde savaşan tutkularınız değil mi? Bir şey arzu ediyor, elde edemeyince adam öldürüyorsunuz. Kıskanıyorsunuz, isteğinize erişemeyince çekişip kavga ediyorsunuz. (Yak. 4:1-2) Yakup 4’ü seviyorum. Otuz yılı aşkın pastörlüğüm ve danışmanlığım süresince, bu iki ayeti insanlarla belki de tüm diğer metinlerden daha çok paylaşmışımdır. İnsanların öfke ve anlaşmazlıklarla baş etmelerine…

Herkes kendi arzularıyla sürüklenip aldanarak ayartılır. Sonra arzu gebe kalır ve günah doğurur. Günah olgunlaşınca da ölüm getirir. (Yak. 1:14–15) Günah nereden geliyor? Bugünkü metne rehberlik eden ayet, Tanrı’yı (ya da buradan çıkarımla başka birini veya başka bir şeyi) günahımız için suçlamamamız gerektiğini söylemektedir. Onun yerine suçlamamız gereken kişi kendimizden başkası değildir. Yakup burada günahın…

Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden? Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan? Onlardan tümüyle nefret ediyor, onları düşman sayıyorum. (Mez. 139:21–22) Haklı ve günahlı öfke üzerindeki üç günlük derin düşünme sürecimi- zi, dördüncü yüzyılın kilise babalarından Aziz Augustinus’un yardımıyla noktalıyoruz. Augustinus, tövbe ve imanla Mesih’e dönmeden önce hita- bet öğretmeni olarak kariyerine başlamak amacıyla Roma’ya geldi. Oraya…

Geçmişte verdiğin hükümleri anımsayınca, avundum, ya RAB. Çileden çıkıyorum, yasanı terk eden kötüler yüzünden. Senin kurallarındır ezgilerimin konusu, konuk olduğum bu dünyada. (Mez. 119:52-54) Ne tatlı geliyor verdiğin sözler damağıma, baldan tatlı geliyor ağzıma! Senin koşullarına uymakla bilgelik kazanıyorum, bu yüzden nefret ediyorum her yanlış yoldan.(Mez. 119:103-104) Öfkeniz genellikle haklı mıdır yoksa haksız mı? Yoksa…