Sözlerimi düzeltmek mi istiyorsunuz? Çaresizin sözlerini boş laf mı (yel mi) sayıyorsunuz? (Eyüp 6:26)
Keder, acı ve umutsuzluk içerisindeyken, insanlar çoğunlukla diğer zamanlarda söylemeyecekleri şeyler söylerler. Gerçekliği o gün tasvir etme şekilleri, onu yarın, güneş doğduğu zaman tasvir edecekleri şekilden çok daha karanlıktır. Sanki müzik yalnızca kasvetli minör notalardan ibaretmiş gibi, yalnızca kasvetli ezgiler söylerler. Sadece bulutları görürler ve sanki gökyüzü hiç yokmuş gibi konuşurlar.
“Tanrı nerede?” derler. Ya da: “Devam etmenin hiçbir maksadı yok.” Ya da: “Hiçbir şeyin anlamı yok.” Ya da: “Benim için hiçbir umut yok.” Ya da: “Eğer Tanrı iyi olsaydı, bu yaşanmazdı.”
Bu sözler karşısında ne yapmamız gerekir?
Eyüp bunları kınayıp düzeltmemize gerek olmadığını söylemektedir. Bu sözler yeldir ya da tam ifadeyle, “yel için”dir. Kolaylıkla savrulacaktırlar. Durumlar günün birinde tersine dönecek, umutsuz kişi karanlık geceden kurtulacak ve bir an için ağzından çıkmış olan o sözlerden pişmanlık duyacaktır. Dolayısıyla, kastedilen şu: Zamanımızı ve enerjimizi bu tür sözleri kınamakla harcamayalım. Yel esince, hepsi kendiliğinden uçup gidecektir. Sonbahar mevsiminde yaprakları kırpmanıza gerek yoktur. Bu boşuna çaba harcamak olur. Yakında hepsi kendiliğinden dökülecektir.
Yele karışıp giden sözler karşısında, Tanrı’yı ya da bazen gerçeği savunmaya kendimizi nasıl da hızla kaptırıyoruz! Eğer muhakeme yapabilecek olsak, kökleri derine uzanan sözlerle yele karışan sözler arasındaki farkı anlayabilirdik.
Kökleri derin bir şekilde hataya ve kötülüğe uzanan sözler de vardır. Ancak her gri söz, rengini siyah bir yürekten almaz. Bazılarına rengini veren acı ve umutsuzluktur. Duyduğunuz şey her zaman derinlerde yatan şey değildir. Sözlerin geldiği yerde gerçek ve karanlık bir şey vardır. Ancak bu şey tıpkı gelip giden bir enfeksiyon gibi geçicidir. Gerçektir, acı vericidir ama gerçekten o kişi değildir.
Dolayısıyla, bize karşı, Tanrı’ya karşı ya da gerçeğe karşı söylenen sözlerin yel için olup olmadığının, yani ruhtan değil de yaradan kaynaklanıp kaynaklanmadığının ayrımını yapmayı öğrenelim. Eğer bunlar yel için, yani yele karışacak olan sözlerse, sessizce bekleyelim ve kınamaya kalkmayalım. Sevgimizin amacı yarayı kınamak değil, ruhu düzeltmektir.
Yazar: JOHN PIPER
Bu makaleyi sesli olarak buradan dinleyebilirsiniz.
