Gözyaşları içinde ekenler, sevinç çığlıklarıyla biçecek; ağlayarak tohum çuvalını taşıyıp dolaşan, sevinç çığlıkları atarak demetlerle dönecek. (Mezmurlar 125:5-6)
Tohum ekmekte üzücü olan bir şey yoktur. Sonuçta biçerken ne kadar zaman harcanıyorsa, ekerken de o kadar zaman harcanır. Ekim günleri de güzel günler olabilir. Büyük bir hasat umuduyla geçirilebilir.
Ancak Mezmur yazarı, “gözyaşları içinde” ekimden bahsetmektedir. Birinin “ağlayarak tohum çuvalını taşıyıp” dolaştığını söylemektedir. Peki niçin ağlıyorlar?
Bence sebep, ekimin üzücü olması ya da zor olması değil. Bence sebebin ekimle bir alakası yok. Tohum ekmek, bu yaşamda bizi ağlatan şeyler olduğunda bile, yapılmak zorunda olan bir iştir.
Ürünler bizim kederimizin sonlandırmamızı ya da tüm sorunlarımızı çözmemizi falan beklemez. Bir sonraki kış yiyecek bulmak istiyorsak, gözyaşları içinde olsak da olmasak da, tarlaya çıkıp tohum ekmemiz gerekir.
Sevinç Çığlıkları
Bunu yaparsanız, bu mezmur “sevinç çığlıklarıyla” biçeceğinizi vaat etmektedir. “Sevinç çığlıkları atarak demetlerle dönecek[siniz].” Ekim gözyaşlarının biçme sevincini doğurmasından dolayı değil, ekimin başlı başlına biçmeyi doğurmasından dolayı. Bunu gözyaşlarınız sizi ekimden vazgeçirmek üzere olsa dahi hatırlamalısınız.
Buradan alacağımız ders şu: Önünüzde yapılacak basit, belli işler olduğunda ve siz hüzün ve gözyaşıyla dolu olduğunuzda, gidin ve yapılması gerekeni gözyaşlarıyla yapın. Gerçekçi olun. Gözyaşlarınıza seslenin: “Gözyaşlarım, sizi hissediyorum. Yaşamıma son vermemi istiyorsunuz. Ancak ekilmesi gereken yerler var (yıkanacak bulaşıklar, tamir edilecek arabalar, hazırlanacak vaazlar var).”
Sonrasındaysa, Tanrı Sözü’ne dayanarak şöyle deyin: “Gözyaşlarım, sonsuza dek orada olmayacağınızı biliyorum. Şu anda yalnızca işimi yapıyor olmam gerçeği (gözyaşı ve benzeri şeylere rağmen), bana sonunda bir hasat bereketi olarak geri dönecek. O yüzden, akacaksanız akın. Ama inanıyorum ki, her ne kadar bunu şu anda tam olarak görüp hissedemiyor olsam da, inanıyorum ki, yalnızca ekiyor olmam bile bana hasat demetleriyle geri dönecek ve gözyaşlarım da sevince dönüşecek.”
Yazar: JOHN PIPER
Bu makaleyi sesli olarak buradan dinleyebilirsiniz.
